Dekadans ve Ölüm I Orçun Ünal

İç organlarına kadar donmuş bu hayvanın karnının içinde küçük, yumuşak ve kaygan şeyler var. Birini tiksintiyle kavrayıp karnından dışarı çıkarıyorum: Doğmak için can atan bir yavru. Feneri alıp ölü yavruyu yakından inceliyorum. Bütün uzuvları oluşmuş. Kapalı gözleri, siyah burnu ve küçücük patileriyle hâlâ yaşıyormuş gibi duruyor. Bütün aradığım bu muydu? Elimi tekrar kurdun karnına sokup aslında aramadığım bir şeyi arıyorum. Tostoparlak duran diğer yavrulara dokunuyorum.

Dört haneli bir köy, rüyada görülen atlıların, karla birlikte kendisini yok etmeye gelmesini bekliyor… Bir profesör, üniversite binasının sessizliği içinde kendisi ile yıllanmış eşyalar arasında bir fark görmüyor… Robin Hood ruhlu bir hikâye satıcısı, hikâye yoksunluğu çeken insanlara, başka insanlardan aldığı hikâyeleri satıyor… Abu Mihran, herkesten birkaç kat daha iri bir diktatör ve üstünde artık çocuk kalmayan diktatörlüğünde yaşıyor… Ölümü icat eden insanlar… Abisinden çaldığı karısının intiharıyla hesaplaşan yaşlı bir adam… Her biri sorularla dolu karakterler, öyküler. Güncelin gerçek sorunlarına fantastik öğeler katarak cevap arayan bir ilk kitap. 83 doğumlu Orçun Ünal, 2006 ve 2013 arasında öldüğünü ve bu öyküleri in morte yazdığını söylüyor.

                                                                                                   

                                                                                                   Orçun Ünal

Orçun Ünal 1983 yılında doğdu. Okumadı. Kendi isteğiyle dekadan oldu. 2006 yılında öldü, 2013 yılında dirildi. İlk öykü kitabı Dekadans ve Ölüm’deki bütün öyküleri in morte yazdı. Maalesef hâlen (tekrar öleceği güne kadar) yaşamaktadır.