Rota değiştirmek

A.Hicri İZGÖREN 14.08.2014

Sancılı günlerden geçiyor hayat. Coğrafya sıkıntılı... Ortadoğu kan ve gözyaşına boğuluyor... Suriye, Rojava, Musul, Gazze... Şimdi de Şengal. Türkiye’de Gazze’de yaşanan trajediye hamaset nutuklarıyla olsa da bir gündem oluşturulabiliyor ama Êzidîlerin katliama uğratılması siyaset dünyası tarafından görülmüyor. İktidar, kısır ve bir o kadar da karmaşık zihin yapısıyla bütün insani değerleri göz ardı etmeye devam ediyor.

Yıllardır siyasi iktidar tarafından Irak ve Suriye’de El Kaide, El Nusra, IŞİD gibi ırkçı, mezhepçi ve silahlı çetelere verilen siyasi ve ekonomik destekler devam ediyor, iktidar, yaşanan onca katliam ve insanlık dramlarına rağmen sessiz kalmayı tercih ediyor. Bu anlamıyla Türkiye’nin Rojava politikası da o bildik politikaların ötesine geçemiyor. Bu ülkede iç ve dış siyaset pek çok kırmızı çizgi ve tabularla yürütülüyor. Oysa tarih; ‘kırmızı çizgiler’in  bir dönem sonra kırmızı halılara dönüştüğü örneklerle doludur.

***

“Vicdanlarımız yanılmaz bir yargıçtır, biz onu öldürmedikçe” der Balzac. Çevremizde olup bitenlere; duygularımıza, vicdanımıza, kalbimizin istek ve arzularına sırt çevirmek nasıl insan kılar bizi? Oysa sorgulamak gerekiyor. Sorgulamak; düşünme yeteneği olan beyinlere has bir özelliktir. Eski veri tabanlarıyla yenilenmek mümkün değildir. Bazen eskileri atmak, beynimize format atmak, akıl ve mantıkta bir dönüşüm, bir sıçrama yapmak gerekir. Yoksa zihinsel gevişin ötesine geçemezsiniz. “Yanlış, eğri, kötü bir uygulamanın, bir sabit fikir peşinde gitmeyi, kör nefsine ve hatta zulme bayraktarlık etmeyi yaşamın sanki bir gereği ve hatta gerçeği olarak görmeye başladığımız bir dünya... Bu dünyanın bu katılaşmış ve kalıplaşmış görünümünden sıyrılın. Kendinizle, öz kimliğinizle buluşun” diyor Henri Benazus.

Hakkaniyet, doğruları çekinmeden söylemeyi gerektirir. Temel koşul, kalıplar içinde sıkışıp kalmamaktır. Bunun için de ezberlerin bozulması, gerekecektir.

Türkiye içte olduğu kadar dışta yürüttüğü politikalarıyla da sıkışmış durumda. Bunun da temel nedeni, gerek siyasi gerekse devlet elitlerinin bu konuyu yanlış olduğu artık iyice kesinleşmiş olan bir paradigma çerçevesinde düşünmeye devam etmeleridir. Oysa Türkiye’nin bu konuda tutum ve tavrında bir rota değişimine ihtiyacı var. Rota değiştirmek elbette kolay değildir. Çünkü değişiminin ima ettiği zihinsel sıçrama, daha önce sahip olunan kimi ezberleri, bağlılıkları terk edebilme cesaretini gerektirir.

***

Böyle bir rota değişiminin kaçınılmazlığını anlatan anlamlı bir örnek -kıssadan hisse- vardır; günlerce azgın denizde boğuşan bir filo, sisli bir gecede limana geri dönmektedir. Amiral gemisinin kaptanı da köprüdedir ve baş iskele tarafında bir ışık görülür. Işığın yönü sabittir, gemi çarpışma rotasındadır. Kaptan hemen karşıdaki gemiye mesaj geçilmesini ister; ‘çarpışma rotasındasınız, hemen 20 derece rota değiştirin’ Cevap gelir ‘20 derece rota değişikliğini sizin yapmanızı öneririm’ Kaptan sinirlenir ve hemen cevaplatır ‘ben kaptanım. rotanı 20 derece değiştir’ cevap gecikmez, ‘ben bir deniz eriyim, asıl siz rotanızı değiştirin’ Kaptan iyiden iyiye köpürmüştür. ‘ben amiral gemisiyim ve sana derhal rotanı değiştirmeni emrediyorum’ cevap gecikmez, ‘ben de bir deniz feneriyim’ ... Ve filo mecburen rotasını değiştirir.

Demek ki neymiş? Evet. Rota değiştirmek zorundasınız.